Boer Julian

In januari beschreef ik hoe wij, net zoals vele andere Nederlanders, elke zondag naar “Boer zoekt vrouw” keken. Niet zo zeer voor de boeren of de dames die meededen, maar met name om een glimp op te kunnen vangen van het Tanzaniaanse landschap. Ons amper voor kunnen stellend dat ook wij dit binnenkort ons ‘thuis’ zouden gaan noemen.

Ruim een half jaar verder zijn we aardig gewend geraakt aan het Afrikaanse leven. De zomerse temperaturen hebben weliswaar wat langer op zich laten wachten dan gedacht, maar dagelijks mogen we genieten van het boeiende landschap, het indrukwekkende gebergte van de Mount Meru en de kleurrijke Maasai. En zitten we inderdaad op een veranda omgeven door een tropische tuin. Sterker nog, de veranda van onze eigen Hollandse boer Wim…

Simba Farm is een boerderij van 7500 acres (ruim 3000 hectare!) op de glooiende heuvels van west Kilimanjaro. Het ligt op 1800 meter hoogte, aan de rand van het regenwoud van Kilimanjaro National Park en tegen de lager gelegen vlaktes waar regelmatig olifanten, zebra’s en giraffes te vinden zijn.

Na een rit van zo’n twee uur rijden we het erf van Simba op. We worden warm verwelkomd door de eigenaresse Yoka Bruinsma, de zus van Wim. Al enkele decennia runnen zij en haar man deze boerderij waar ze hun eigen groente, gerst en tarwe verbouwen. We overnachten in het guesthouse dat direct naast de woonboerderij gelegen is. Dit koloniale huisje uit de jaren ’20 heeft bewonderenswaardig zijn originele charme weten te behouden. Het is prachtig authentiek, met mooie donkere meubels, een woonkamer met open haard en een ruime veranda. Maar het mooiste is nog wel het adembenemende uitzicht over de kleurige tuin met daarachter het golvende landschap, zo ver als je kunt kijken…

Op en rondom het erf van de boerderij is men volop aan het werk. Er staan verschillende tractoren en graandorsers, en de stallen zijn gevuld met koeien en schapen. Er lopen paarden, witte konijntjes met rode ogen zitten in hokjes bij elkaar en we gaan kijken in de kippenren met eenden, kalkoenen en kippen. Uiteraard vindt Julian het geweldig om omringd te zijn door zoveel dieren. Toch zijn het met de name de honden die zijn aandacht blijven trekken.

De zondag begint goed. Na een uitgebreid ontbijt op de veranda in het ochtendzonnetje, gaan we met een van de farm jongens op pad naar de Simba rivier. Het is een niet al te lange wandeling bergafwaarts door een bosachtig gebied dat bewoond wordt door Black-and-white Colobus Monkeys. Beneden in de kloof stroomt een kraakhelder beekje; gesmolten sneeuw van de top van de Kilimanjaro dat naar het dal stroomt en hier gedeeltelijk afgetakt wordt richting Simba Farm om als watervoorziening voor de boerderij te dienen.

Later in de ochtend maken we een rit over het landgoed van Simba. De auto is geen overbodige luxe gezien de immense oppervlakte. We komen langs verschillende huizen van familieleden en wandelen naar de top van een heuvel vanwaar we 360 graden uitzicht hebben over de omgeving. Helaas is de Kilimanjaro niet zichtbaar, maar desalniettemin is het een overweldigend vergezicht. We kunnen alleen maar concluderen dat deze Nederlanders destijds een prachtig plekje hebben uitgekozen en er iets moois hebben weten op te bouwen. Waar we, als het aan ons ligt, graag nog vaker terugkomen!