3x Verrassend Seychellen

Zoals in een eerdere post beschreven, hebben we een geweldige tijd gehad op de Seychellen, met zon, zee en strand in overvloed. Maar ondanks dat deze vakantiebestemming bekend staat om de tropische wateren met parelwitte stranden, werden we door een aantal dingen behoorlijk verrast. Zowel positief als in negatieve zin.

Natuur

Ten eerste de natuur. Die was zonder twijfel erg bijzonder! En dan heb ik het niet zozeer over de stranden, want om eerlijk te zijn waren we daar niet erg van onder de indruk. Voor de echt verlaten bounty stranden moet je wellicht naar één van de kleinere eilanden afreizen. Maar Zanzibar, en verschillende andere tropische oorden in Latijns-Amerika of Azië, doen nou niet direct onder voor de stranden die wij op Mahé hebben gezien.

Wat ons daarentegen wel opviel was de ruige natuur, met grillige rotsformaties en groene, dichtbeboste bergen die tot bijna het strand doorliepen.  Het binnenland is een vrijwel ondoordringbare jungle, vol met inheemse bomen en planten. De smalle weggetjes over het eiland leiden je langs een muur van weelderige begroeiing, met aan de ene kant het regenwoud en andere kant wuivende palmbomen en de onstuimige zee. Een “sprookjesbos” noemde Julian het, en dat is misschien nog wel de beste omschrijving.

Buitenlandse invloeden

Hoewel de Seychellen bekend staan als één van de meest exclusieve vakantieoorden ter wereld, moet je er bijna moeite voor doen om in contact te komen met de lokale bevolking.

Accommodatie op de eilanden bestaat grotendeels uit luxe resorts en hotelketens zoals het Hilton, Savoy en Kempinski. Wij hadden gekozen voor een iets bescheidener hotel maar dat wil niet zeggen dat we daardoor meer onder de locals zaten. We werden ingecheckt door een Chinees wiens Engels amper verstaanbaar was. Achter de receptie stond een Russische dame. Een kapotte tv werd gemaakt door een Nepalees en onze koffie in de ontbijtzaal werd geserveerd door ‘Lanka’ uit Sri Lanka. Een heel lief vrouwtje overigens. Zelfs de eieren werden gebakken door een Rus. De enige lokale werknemers die we af en toe tegen kwamen waren de vriendelijk lachende schoonmaaksters.

Lisan en Lanka uit Sri Lanka

Op verschillende manieren kun je merken dat de Seychellen veel invloeden van buitenaf kent en grotendeels gevormd wordt door de talrijke buitenlanders die er zich gevestigd hebben. En met name de Russische macht lijkt ver te reiken. Wat dat betreft is het alles behalve Afrikaans.

Beetje jammer dus dat de authentieke Creoolse gastvrijheid ver te zoeken is. Laat staan dat de lokale bevolking daadwerkelijk meeprofiteert van het toerisme.

Kinderparadijs

Zoals in mijn eerdere post beschreven, hield ik er rekening mee dat de Seychellen vermoedelijk niet tot de meest kindvriendelijke bestemmingen behoort. Daar zat ik toch behoorlijk naast!

Behalve het feit dat kinderen zich uren kunnen vermaken in een levensgrote zandbak of met een plasje water, bleek het hoofdeiland toch een waar kinderparadijs te zijn. In de meeste restaurants zijn kinderstoelen aanwezig. Supermarkten verkopen luiers en zelfs kunstvoeding, en ook zwembandjes en zonnebrandcrème factor 50 zijn volop verkrijgbaar.

Maar dat is nog niet alles. Ook qua excursies is er veel vermaak voor de kleintjes. Zo hebben we per glassbottom boat een bezoek gebracht aan een aantal omringende eilanden. Terwijl wij om beurten de onderwaterwereld al snorkelend verkenden, konden Julian en Lisan de vissen vanuit de boot bewonderen. En wat is er nu leuker dan vissen uit je hand laten eten of reuzenschildpadden aaien?

Confronterend was het wel om te zien hoezeer het koraal is aangetast door de klimaatverandering van de afgelopen jaren; álles was afgestorven of gebleekt. Nederland mag dan geteisterd worden door steeds extremer weer, maar hier waren de effecten ook duidelijk zichtbaar. Door El Niño is maar liefst 90% (!) van de koraalbedekking op de Seychellen verdwenen.

Daarnaast zijn we een dagje met de auto erop uit gegaan en hebben we Mahé rondgereden. Niet zo moeilijk aangezien het eiland slechts 28 km lang en 8 km breed is. Verdwalen kun je hier zeker niet. Maar zelfs op de meest afgelegen locaties, ver weg in the middle of nowhere, kom je nog de meest verrassende plekken tegen. Waaronder Maria’s Rock Café, een ietwat vreemde combinatie van een Flintstone’s restaurant en piratenschip. Behalve dat het voor Julian een hele bezienswaardigheid was, hebben we hier ook heerlijk gegeten. Vers vlees en vis werden geserveerd in bamboeschaaltjes en dienden we zelf op een steen te grillen. Zelfs de menukaart en rekening waren geheel in Flintstone stijl.

Al met al zijn de Seychellen dus zeker geschikt voor een (tweede) honeymoon met kinderen! En hoewel wij volop genoten hebben van ons verblijf in de “Tuin van Eden” zal het zeer waarschijnlijk bij een eenmalig bezoek blijven. De volgende keer zullen we het weer wat dichterbij huis zoeken, zoals Zanzibar, Pemba of Mafia Island.

Of misschien gewoon Zandvoort aan Zee in augustus…!