“And this is your private butler,” eindigt de gastvrouw haar betoog. Haar uitleg is onderdeel van onze uitvoerige check in bij Escarpment Luxury Lodge, waar we nog enigszins beduusd met een welkomstdrankje op de veranda zitten.
We zijn er weer een weekendje op uit. Omdat mei laagseizoen is in Tanzania hebben we besloten om te profiteren van het gebrek aan toeristen en gebruik te maken van een speciale residents aanbieding. Een poging om toch nog enige bezetting te creëren. Toch zijn we de enige gasten dit weekend. En dus krijgen we de onverdeelde aandacht!
Over de top
Het gehele verblijf is prachtig en bijna ‘over de top’. Bij aankomst staat ons een uitgebreid welkomstcomité te wachten met een verkoelend handdoekje, verse sap en zingende Maasai. We krijgen een persoonlijke butler toegewezen die ons van alle drankjes en maaltijden voorziet. En die elke keer als Julian zijn vork laat vallen of Lisan haar flesje op de grond gooit, toesnelt om het op te rapen. De aardige jongen doet ontzettend zijn best, maar een beetje ongemakkelijk is het wel.
Het loungegedeelte en restaurant van de lodge zijn stijlvol ingericht met, ongetwijfeld kostbare, traditionele handwerken uit Tanzania en andere Afrikaanse landen. Het is met zoveel zorg en oog voor detail aangekleed, dat het niet bepaald een omgeving is voor rondrennende kinderen. Gelukkig maar dat ook hier het personeel dol is op kinderen en duidelijk blij zijn met een beetje leven in de brouwerij. En het geen probleem is wanneer ze naar hartenlust op de enorme xylofoon staan te timmeren.
Luxe chalet
En dan de kamer. Het komt wel eens voor dat foto’s een iets te optimistisch beeld over een hotel scheppen maar in dit geval is er niets teveel gezegd. Een enorme kamer waarin een queensize bed stond, een extra bed voor onze jonge gast, een zithoek, en een ruime badkamer met twee wasbakken, een vrijstaand bad, een binnendouche én een buitendouche! Geen wonder dat ze chalets worden noemden.
Ook het eten laat niets te wensen over en na de lunch genieten we van het uitzicht over het meer en de riftvallei. Het enige dat ons kan teleurstellen is het zwembad, dat op het moment gerenoveerd wordt. Maar het weer is niet bepaald ideaal voor een duik in het koude water. In de namiddag maken we een wandeling met twee Maasai gidsen die ons precies weten te vertellen waar welke plant voor dient en ons op de pootafdrukken van olifanten wijzen. Want ook hier zwerven ze gewoon in het wild rond en klimmen moeiteloos de steile hellingen op.
Wanneer we de volgende ochtend na een uitgebreid afscheid en met een fles champagne als afscheidscadeau vertrekken, zijn we nog steeds een beetje overdonderd. Zo’n overdaad aan luxe en persoonlijke aandacht hadden we niet verwacht. En staat haaks op onze Hollandse nuchterheid. Al is het op z’n tijd ook niet verkeerd!
Misschien stomme vraag maar ik wil alles en iedereen achterlaten omdat ik als schilder geen toekomst meer zie in Nederland…wil dolgraag in afrikaanse Bush als safari leider…wonen en werken op een plaats alles is wat je boeit…elephants lions leopard hippo….maar weet niet waar ik moet beginnen of hoe ik dat van de grond kryg….liefste ivm taal by nederlanders….groeten van Dennis
Hallo Dennis, bedankt voor je berichtje. Ik begrijp dat werken in Afrika als safarigids je geweldig lijkt. In de wildernis rondrijden en overnachten is ook zeker fantastisch! Maar houd er rekening mee dat het ook hard werken is en niet altijd zo ideaal is als het lijkt. Vloeiend Engels spreken is wel een vereiste als je in dit soort landen wilt werken, evenals ervaring in het toerisme – of in ieder geval reiservaring is een must. Wellicht kun je daarna contact maken met Nederlandse safaribedrijven die groepsreizen organiseren en op zoek zijn naar Nederlandse reisbegeleiding. Succes!