Hij was een man van weinig woorden. Op het eerste gezicht wat terughoudend en moeilijk te doorgronden. Maar wanneer je de moeite nam om hem te leren kennen, liet hij je toe in zijn bijzondere wereld. Volgens een vriendin van mij, die zijn wereld was binnengestapt, was hij een vrolijke en intelligente man, en had hij een buitengewoon gevoel voor humor. Maar bovenal was hij een gepassioneerde conservationist. Iemand die zich volledig wijdde aan de bescherming van wilde dieren in Afrika. Niets kon hem weerhouden in zijn strijd tegen stroperij en corruptie. Tot die ene woensdagavond…
In het vuur van de strijd
Wayne Lotter is geboren en opgegroeid in Zuid-Afrika waar hij als ranger werkte, alvorens hij naar Tanzania verhuisde om zich actief in te zetten voor het wild. Hij vloog heel Afrika door om met name olifanten te beschermen. En met succes. In 2006 richtte hij PAMS Foundation op, een stichting die zich richt op de bescherming van Tanzania’s natuur en dieren, met grote betrokkenheid van lokale gemeenschappen.
Hij streed tegen illegale ivoorhandel en trainde duizenden jongeren om te helpen bij de bescherming van olifanten en andere dieren. Door zijn inzet werden in de afgelopen vijf jaar meer dan 2000 stropers en ivoorhandelaren opgepakt, en is het stropen in Tanzania aanzienlijk verminderd.
Stille held
Volgens velen was hij echter een ‘stille held’, iemand die anderen liet profiteren van zijn successen. Zo kreeg hij vorig jaar nog een rol aangeboden in de Netflix documentaire The Ivory Game, iets wat hij aan zich voorbij liet gaan en in plaats daarvan verzocht de lokale rangers ervoor in te zetten.
Maar altijd was hij daar op de achtergrond, vol passie en gedrevenheid. En zijn doordachte grappen. Met mensen als Prince William, Jane Goodall, en PAMS mede-oprichter Krissie Clarke als zijn partners in crime. Hij wist dat hij zijn leven op het spel zette om de wereld een stukje beter te maken. Toch weerhield hem dat er niet van zijn werk voor te zetten.
Noodlot
Tot die ene woensdagavond. Toen een kogel hem onverwacht maar doelgericht trof, terwijl hij in Dar es Salaam uit een taxi stapte. Hetzelfde vuurwapen dat veel van zijn geliefde dieren uiteindelijk ook één voor één de dood in heeft gejaagd. Alleen bij hem viel er niets te halen.
Maar evenals de dood van deze dieren is de zijne net zo zinloos. De wereld mag dan een uitzonderlijke man hebben verloren, hij was een inspirate voor velen. Het aantal mensen dat zich hard maakt voor de bescherming van wildlife neemt niet af. Het worden er alleen maar méér…!
Deze blog is geschreven met dank aan Mirthe en Bart, die Wayne persoonlijk (en helaas te kort) hebben gekend. Bezoek de website van PAMS Foundation om meer te lezen over hun wildlife projecten en hoe ook jij je steentje kunt bijdragen.
Oh… ik krijg er kippenvel van. Ik ken deze beste man niet, maar jouw tekst waarin je zijn leven en waardevolle aandeel aan onze wereld uitlegt, raakt me enorm. Wat een verschrikkelijk, verschrikkelijk, nutteloos en oneerlijk einde. Het is duidelijk dat iemand er voor heeft gezorgd dat de wereld een groot verlies heeft geleden. Het enige wat ik kan bedenken, is dat zijn liefde en passie voort zal leven in alle mensen die hij heeft getraind en gemotiveerd!
Dankjewel voor je blog, zodat ik nu ook de naam van deze held weet.
Jij ook bedankt voor je warme reactie Sheila! Ik ben het helemaal met je eens. Het is geheel zinloos, maar zolang de stroperijen blijven bestaan, met de enorme corruptie die daarmee gepaard gaat, ben ik bang dat dit nog maar het begin van de strijd is…