Ik denk dat iedereen wel iemand kent die het heeft of heeft gehad. Maar liefst één op de zeven vrouwen in Nederland krijgt ermee te maken. Het is een aangrijpende ziekte die de laatste jaren steeds meer aanwezig lijkt te zijn. En op de meest onverwachte momenten opduikt. Misschien ook wel mede door de toenemende bewustwording en onderzoeken die plaatsvinden. Een confronterend feit maar tegelijkertijd ook een soort luxe, die in landen als Tanzania nog ver weg lijkt.
Dichtbij
In 2013 maakten wij het van dichtbij mee. Ook nu bleek weer dat (borst)kanker geen verschil maakt. Hoe gezond je ook leeft en hoe fit je ook bent, het treft je abrupt en laat je vol ongeloof achter. Hoe je er ook uit komt, het is zowel fysiek als emotioneel een zwaar gevecht. Toch hield deze vrouw zich sterk en sloeg zich er dapper doorheen. Het leven ging door en zij ook. Zelfs de wekelijkse oppasdagen van haar kleinzoon werden niet overgeslagen.
Het is in deze periode dat vriendlief zijn moeder beloofde: “Als dit allemaal achter de rug is, neem ik je mee op reis.” De bestemming die hij in gedachte had waren de imponerende tempels in Cambodja: Angkor Wat. Eén van de best bewaarde geheimen uit het verleden. Magisch en tegelijkertijd een sterk contrast met de vergankelijkheid van een mensenleven. Op deze plek waren vriend en ik ooit met z’n tweeën op vakantie geweest, en bij het zien van de foto’s riep zijn moeder destijds vol bewondering uit: “Daar wil ik ook naar toe!”
Een belofte vervuld
Inmiddels zijn we vier jaar verder. Niet lang nadat het inderdaad allemaal achter de rug was, gingen wij terug naar Afrika. Er werd veel gereisd, voornamelijk tussen Tanzania en Nederland, en hoewel Tanzania eveneens een prachtige bestemming is, verdween de beloofde vakantie een beetje naar de achtergrond.
Tot afgelopen maand. Bij toeval viel het ook nog eens samen met de maand die in het teken van borstkanker staat. Precies vier jaar nadat de belofte werd gemaakt, vertrok vriendlief samen met zijn moeder én vader en zus naar Siem Reap. Met z’n vieren lieten ze zich rondrijden in een tuktuk en beklommen de meest indrukwekkende tempels van Angkor Wat. Ze bezochten een floating market en sloten de vakantie af met een paar dagen aan de prachtige Thaise kust. Niet alleen een onvergetelijke vakantie, maar hoe bijzonder is het dat je op deze leeftijd nog zo’n reis kunt maken met het hele gezin?!
Zoete herinneringen
Terwijl de familie in Azië een geweldige tijd beleefde, deed ik dat ook met mijn familie en de kinderen in Nederland. Misschien in een iets minder exotische omgeving, maar dankzij het prachtige herfstweer, een heuse kabouterwandeling en het overdekte zwemparadijs genoten wij ook volop. En zo creëerden beide gezinnen, kilometers ver uit elkaar en ieder op hun eigen manier, weer nieuwe waardevolle momenten samen. Want dat is wat het leven zo bijzonder maakt: herinneringen maken met je dierbaren!
Wat een schitterende belofte en…. mooi dat je vriend zich daar aan heeft gehouden. Mooier is natuurlijk dat de borstkanker overwonnen is! Cambodja is ook schitterend. Blijft ook één van mijn favo reisbestemmingen.
Hi Sheila, inderdaad geen vervelende bestemming als je dan toch mag kiezen. Azië is sowieso geweldig om rond te reizen. Ik heb er ook nog steeds mooie herinneringen aan (al is Angkor Wat blijkbaar erg toeristisch geworden).