Terugblik op 2017

De feestdagen lijken nog maar net voorbij te zijn en toch stevenen we al weer op februari af. Ouders en kinderen zijn (opgelucht) in hun dagen met regelmaat en structuur teruggekeerd, Nederland is nog aan het bekomen van de eerste westerstormen van dit jaar, en de sportscholen lopen waarschijnlijk nog overvol met goede voornemens.

Toch wil ik, net zoals vorig jaar, nog even stilstaan bij afgelopen jaar en wat het ons gebracht heeft…

Januari

Het jaar 2017 werd feestelijk ingeluid met een natte nieuwjaarsduik, waar zich behoorlijk wat familie en vrienden aan waagden. De familie namen we tevens mee op safari in Lake Manyara. Een prachtig uitje naar vlaktes vol wild en de minder bekende Hot Springs. Met als kers op de taart een overnachting in Serena lodge met één van de meest spectaculaire uitzichten. Overigens was hun slaapplaats bij ons maar net op tijd klaar, want net zoals in Ik Vertrek gaat de bouw van een huis soms niet helemaal zoals je verwacht.

Februari

Februari was een sportieve maand voor mij. Ik klom voor het eerst sinds lange tijd weer op de rug van een paard – gelukkig iets wat je niet snel verleerd – en deed in gezelschap van een ervaren marathonrenner mee aan de Kilimanjaro Fun Run. Vanwege de vele families die aan de start stonden, leek de 5 km hardloopwedstrijd echter meer op een gezellige wandeltocht. Overigens heb ik vanwege een knieblessure het hardlopen pas eind afgelopen jaar weer op kunnen pakken. Dit jaar waag ik me dus nog maar niet tussen de (niet zo) serieuze hardlopers aan de voet van de Kili. Maar wie weet wat 2019 in petto heeft.

Maart

In maart waanden we ons even in Carnavalssferen dankzij de Wereld Boekenweek bij Julian op school. Alle leerlingen waren welkom om verkleed als een personage uit hun meest favoriete boek naar school te komen. En dus liep onze ‘Piet Piraat’ daar tussen Peter Pan, Harry Potter en de ietwat verloren uitziende (“waar is”) Wally. Alleen de Carnavalskrakers en polonaise ontbraken nog. Maar ondanks het gemis van dit soort oergezellige tradities, realiseer ik me ook dat ik momenteel nergens anders zou willen wonen!

April

April breekt aan en daarmee ook één van de lange schoolvakanties. Een mooie gelegenheid om er op uit te gaan en het land van de Maasai in West Kilimanjaro te ontdekken. Ook staat er weer familie voor de deur; nóg zo’n goede reden om op safari te gaan! We zoeken olifanten en giraffen in het lange gras in Tarangire en eenmaal thuis de (bijna gesmolten) paaseieren in eigen tuin.

Mei

April en mei staan bekend als het lange regenseizoen in Tanzania. En dat heb ik geweten! Het dagelijkse ritje naar school en het werk verandert in een avontuurlijke Dakar rally met verschillende glijdpartijen tot gevolg. Gelukkig weet ik de dans te ontspringen en de diepe modderpoelen net te doorkruisen zonder vast te komen zitten. Meestal dan. Trouwens, zijn het niet de slechte wegen die voor oponthoud zorgen, dan is het wel een verkeersagent die het je moeilijk maakt!

Juni

De modderpoelen drogen weer op en we verruilen de langzaam afnemende regenbuien voor het warme zeewater van de Indische Oceaan. Een weekje heerlijk relaxen aan het strand op Zanzibar! Geef de kleintjes een emmertje, schelpjes en indien mogelijk een vriendje en je hebt er geen kind aan! Hoewel je natuurlijk overal dit soort strandvakanties kunt maken, ben ik ervan overtuigd dat dit deel van de wereld een ideale plek is voor kinderen om op te groeien.

Juli

Na eigenlijk nog nooit gefietst te hebben, met uitzondering van wat gestuntel op de veranda, verraste Julian ons door op een dag moeiteloos in de tuin naar beneden te fietsen. Om daarna weer naar boven te klimmen en dit eindeloos te herhalen. Inmiddels heeft hij zijn gele fietsje ingeruild voor een wat stoerdere racefiets. En heeft zijn school wekelijkse fietsdagen ingevoerd zodat hij tijdens de lunchpauze met zijn vriendjes mag rondcrossen.

Augustus

Half augustus werd Tanzania opgeschrikt door de laffe moord op een van ’s werelds meest gepassioneerde wildlife helden, Wayne Lotter. Tegenstrijdig genoeg stond deze maand voor ons ook in het teken van herenigingen. De eerste was met Julian’s jeugdvriendinnetje en naamgenootje Juliana, die samen met haar familie weer tijdelijk in Tanzania is komen wonen. Het weerzien vond plaats op een wel heel bijzondere plek, aan de oevers van Lake Eyasi. Later die maand zagen we onze familie in Nederland terug. Een iets minder spectaculaire locatie maar minstens net zo’n gezellig samenzijn, vol met leuke uitstapjes, speeltuinen en feestjes.

September

Een spannende periode want na twee maanden vakantie breekt de eerste schooldag aan. Opeens had ik niet één maar twee schoolgaande kinderen. Voor de een leek de speeltijd nu echt voorbij te zijn en moest hij aan de slag met leren lezen, schrijven, rekenen en zelfs huiswerk maken. Voor de ander begon het spelen nu pas echt.

De zojuist aangevangen schoolperiode werd echter onverwacht onderbroken. Julian brak zijn onderarm door een vervelende val en noodgedwongen moesten we naar Nairobi om het te laten zetten. Dat zijn helaas de mindere kanten van het wonen in een land als Tanzania…

Oktober

Inmiddels was de rust wedergekeerd en maakten we weer verschillende uitstapjes. We kegen een onverwachte gast over die we meenamen op safari in Arusha National Park. Ook met onze families in Nederland gingen we erop uit. Van de heilige tempels van Angkor Wat en de tropische stranden van Koh Phi Phi tot kabouterboswandelingen en pannenkoekenrestaurants. Een immens verschil qua GPS maar uiteindelijk gaat het erom met wíe je die herinneringen maakt!

November

De maand dat Julian zijn vijfde verjaardag vierde. Ondanks de heldhaftige thema’s van Ninja Turtles en Star Wars en de spannende (waterballon)gevechten in de tuin, was het een zeer gezellig en geslaagd feestje. Ook hadden we het geluk aan onze kant tijdens de nog altijd voortdurende zoektocht naar leeuwen in Tarangire National Park. Na vier jaar vonden we dan eindelijk het levende bewijs van hun aanwezigheid.

December

Wat een feestmaand! We kregen het beste van twee culturen mee: een bezoek van zowel de Kerstman als Sinterklaas in één weekend! De kinderen keken er in ieder geval niet vreemd van op, zolang er maar cadeautjes en snoep werd uitgedeeld. Tijdens de kerstdagen hadden we in plaats van de traditionele kalkoen geit op het menu staan. Met kop, poten en staart er nog aan! En zo eindigde er wederom weer een gedenkwaardig jaar voor ons in Tanzania…