In oktober vorig jaar kon je lezen hoe we voor een botbreuk een behoorlijke tocht moesten maken om de nodige medische zorg te krijgen. Niet alleen een rit per ambulance, maar ook een vliegreis naar het buurland Kenia en vervolgens een twee uur durende taxirit door de drukke hoofdstad. Uiteindelijk loonde de moeite zeker, want met een metalen pin werd de breuk netjes gezet en heelde deze keurig in de maanden die volgden.
Maar wat erin gaat, moet er ook uit… En dus moesten we deze maand de reis naar Nairobi opnieuw maken, dit keer om de pin operatief te laten verwijderen. Een reis waar met name Julian twijfelachtig naar uit keek. Maar ditmaal ging de hele familie mee. En maakten we er een gezellig uitstapje van!
Grenzen overschrijden
Nairobi is zo’n vijf uur rijden van Arusha, plus een extra uurtje om de grens over te steken. Er mag dan wel de East African Community zijn maar Tanzania weigert om aan een aantal belangrijke maatregelen deel te nemen. Geen open grenzen dus, in plaats daarvan keurig in de rij voor verschillende kantoortjes om een visum te verkrijgen.
Een kus van een giraf
Het ziekenhuisbezoek kost ons dit keer amper een halve dag en als aandenken mogen we de pin mee naar huis nemen. Eenmaal een beetje bijgekomen van de narcose zorgen we ervoor dat Julian het ook weer snel vergeet. We zetten koers naar het Giraffe Center, waar een tiental Rothschild giraffen en enkele wrattenzwijnen te bewonderen zijn. Het is eigenlijk niet meer dan een kleine veredelde dierentuin, met een hekwerk waar de giraffen zonder al te veel moeite overheen zouden kunnen stappen.
Bovendien lijken de giraffen beter te weten wat we komen doen, dan wij zelf in eerste instantie. Ongeduldig staan ze bij het hek te wachten tot je met een brokje – verkrijgbaar bij een van de verzorgers – binnen (nek)bereik komt te staan, zodat ze deze met hun lange glibberige tong kunnen pakken. Je kunt hier dus letterlijk de giraffen voeren! Sommige bezoekers kunnen de verleiding niet weerstaan om het brokje tussen hun tanden te nemen en zo op een natte kus van een giraf getrakteerd te worden. 😛
Ondanks dat Julian en Lisan het geweldig vinden, veelal vanaf een veilige afstand, en zo’n giraffe kop op 20 cm afstand toch wel indrukwekkend is, doet het een beetje circusachtig aan. Ik vraag me eerlijk gezegd af wat het conservation aspect is wanneer deze bedreigde dieren, die straks weer in het wild uitgezet moeten worden, zo nauw contact hebben met mensen. Wanneer ze de hele dag door, van 9 tot 5, gevoerd worden. En wanneer ze even niets krijgen, ze hun ongenoegen kenbaar maken door je een ferme kopstoot te geven!
Apenkooi
Na het avontuurlijke bezoek aan de giraffen sluiten we de dag af bij The Hub, een begrip voor iedereen die Nairobi kent. The Hub is een mega en hypermodern winkelcentrum met winkels, restaurants, bioscoop, etc. En als kers op de taart een grote overdekte speeltuin, met zelfs een minigolfbaan op het dak.
Met open mond lopen we hier rond. Ik door het zien van de vele winkels en de kinderen die alleen maar oog hebben voor de speeltuin. Natuurlijk mogen ze zich een lekker uitleven in de jungle, en mijn lenigheid op de proef stellend probeer ik ze over alle hindernissen bij te houden.
Maar wederom, wat erin gaat, moet er ook uit. Met moeite slepen we de kleintjes aan het eind van de middag uit de apenkooi en gaan we op zoek naar een restaurantje. De Burger King, iets dat eveneens in Tanzania ontbreekt. Een unanieme keuze!
Geef een antwoord