De zondagochtend begint helder, met een blauwe lucht en stralende zon. Het belooft warm te worden. Iets wat ik normaal gesproken helemaal niet erg vind. Maar vandaag liever niet. Sporten en tropische temperaturen zijn namelijk niet bepaald een ideale combinatie, zeker niet als het een competitie betreft.
Al weken is er uitgekeken naar de jaarlijkse Kennedy House Triatlon. Kinderen en ouders vormen succesvolle teams onderling, leerlingen van andere internationale scholen komen hun krachten meten. En dan zijn er natuurlijk de fanatiekelingen die denken het wel in hun eentje te kunnen doen: 500 meter zwemmen, 20 km fietsen en 5 km rennen. Of zelfs bijna het dubbele als je jezelf ‘elite’ noemt.
Speedy team
Om 07.45 uur klinkt het startsignaal en begint het afzien voor deze bikkels. Het is dan nog aangenaam koel maar de temperatuur loopt snel op. Net zoals de sporters die één voor één het zwembad uitklimmen om nog drijfnat op hun fiets te stappen. Zodra zij uit het zicht verdwenen zijn voor hun fietstocht op Kilimanjaro Golf Estate en Polo Club, is het de beurt aan Julian en zijn team. Want zelfs deze 5-jarigen gaan een sportieve uitdaging niet uit de weg en zijn al sinds de inschrijving ervan overtuigd dat ze gaan winnen.
Julian’s klasgenootje Zoe is één van de betere zwemsters en tikt al snel hun vriendje Joshua aan zodat hij op de fiets mag stappen. Hij gaat als een speer en zelfs een kleine valpartij en even de weg kwijt zijn mag de pret niet drukken. In de transition zone staat Julian klaar voor het laatste onderdeel. Zodra Joshua zijn hand raakt, sprint hij weg en rent zo hard als hij kan het rondje over het veld. Met zijn tong bijna op zijn schoenen komt hij over de finish. Maar de verenigde inspanningen zijn niet voor niets geweest; het Speedy Team heeft zijn naam eer aan gedaan en wint de gouden medaille (in hun leeftijdsklasse)!
Julian komt over de finish
Sizzles team
En dan is het mijn beurt. Het is inmiddels bijna 12.00 uur ’s middags, de zon staat hoog en iedereen zoekt de schaduw op. Samen met twee ouders van Julian’s klas hebben we het ‘Sizzles team’ gevormd – mocht je niet weten wie Sizzles is, kijk dan hier. Maar in tegenstelling tot het Speedy team zijn onze verwachtingen iets minder hoog. We moeten het als team opnemen tegen jonge tieners, die uiteraard veel sneller en atletischer zijn dan wij!
Onze zwemster doet haar best op de 500 meter maar verlaat desondanks als laatste het bad. De mountainbiker, die ook in het dagelijks leven regelmatig op de fiets stapt, weet de achterstand behoorlijk goed te maken. Een beetje jammer dat hij daarbij een paar keer het verkeerde pad inslaat en hierdoor enkele kostbare minuten verliest (en extra kilometers wint, maar die tellen helaas niet). Ten slotte sluit ik af met het 5 km rondje in de omgeving van de school, in de volle zon en amper schaduw te bekennen. Ik kom nóg een verdwaalde fietser tegen, zet mijn blik op oneindig en probeer zo snel mogelijk weer terug te zijn. Zonder verdere hardlopers of zelfs maar supporters langs de weg is vrij eenzaam.
Onze prestaties worden helaas niet beloond met een medaille (4e plek), maar al met al kunnen we terugkijken op een prachtige dag. Meedoen is belangrijker dan winnen, zullen we maar zeggen. En plezier hebben we zeker gehad! Bovendien is het een mooie aanvulling op mijn trainingen voor de Kilimanjaro Halve Marathon. Want ook die staat natuurlijk nog steeds op de planning!
Heb jij ooit meegedaan aan een triatlon?
Geef een antwoord