Tanzania staat als vakantieland vrij goed bekend. Want wie kent nou niet die overweldigende beelden van de Ngorongoro krater of de natuurdocumentaires uit de Serengeti? Als een van de meest populaire safaribestemmingen in Afrika is er veel informatie over het land te vinden. Zoals de vele wildparken die je absoluut niet mag missen, of hoe ook Tanzania het gevecht aangaat met stropers. En dat je vooral niet je hand uit de auto moet steken om een wilde leeuw te aaien!
Toch zijn er veel dingen die je als buitenlander tijdens een bezoek niet snel te weten komt. Waarvoor je je wat meer de cultuur en het land moet verdiepen, of er voor enige tijd moet wonen. Daarom deel ik vandaag 5 dingen over Tanzania die je waarschijnlijk nog niet wist!
1. Mama Julian
Toen ik vier jaar geleden in Tanzania kwam te wonen, werd ik al snel aangesproken met “Mama Julian”. Of men mijn echte voornaam kende, weet ik niet en dat deed er eigenlijk ook niet toe. Iedereen wist binnen no time dat er een ondeugend jongetje rondliep die Julian heette en mij “mama” noemde. Oftewel, ik was Mama Julian. En zelfs toen daar later nog een schattig blond meisje bij kwam, bleef ik Mama Julian.
In Tanzania is het heel gebruikelijk om een vrouw “mama” te noemen. En zodra ze daadwerkelijk moeder is geworden, volgt de naam van het oudste kind. Met andere woorden, wanneer ze de naam voor hun (oudste) kind kiezen, leggen ze in wezen een nieuwe naam voor zichzelf vast!
2. Groeten
Een van eerste dingen die je bij aankomst zult merken, is dat Tanzanianen veel waarde hechten aan respect en erkenning. Elkaar groeten, of je de ander nu wel of niet kent, is dan ook een absolute must en daar wordt ruim de tijd voor genomen. Er zijn vele verschillende manier van groeten, afhankelijk van de relatie, leeftijd of status van de andere persoon. Zo dienen ouderen aangesproken te worden met “Shikamoo”. En klinkt een Hollandse begroeting (“Hoe gaat het? -Goed.”) in het Swahili als volgt:
– Jambo. Habari? (Hallo. Hoe gaat het?)
– Nzuri, asante. Habari na wewe? (Goed, dankjewel. Hoe gaat het met jou?)
– Habari za familia? (Hoe gaat het met je familie?)
– Salama.
– Habari za nyumbani? (Hoe is het thuis?)
– Nzuri sana.
– Habari za kazi? (Hoe gaat het met je werk?)
– Safi.
Behalve dat dit tafereel rustig een paar minuten in beslag kan nemen, vormt het handen schudden ook een belangrijk onderdeel van de begroeting. Tot het moment dat het voor mij oncomfortabel begint te voelen en ik heimelijk een moment zoek om die hand tactvol los te laten. Overigens is zo’n lang fysiek contact niets meer dan een teken van vriendschap en hoef je er dus niets achter te zoeken.
3. Politie
Dat de politie een vast onderdeel van het straatbeeld vormt, zal je al snel duidelijk zijn. Ondanks dat corruptie hier nog steeds aan de orde van de dag is, zijn niet alle verkeersagenten uit om geld van je te innen of een bon te schrijven. Het komt vaak genoeg voor dat we langs de weg worden gestopt en de agent een vriendelijk praatje aanknoopt. Zonder ook maar iets te controleren, vraagt hij geïnteresseerd waar je vandaan komt, waar je naar toe gaat en hoe je dag is. Wanneer hij genoeg weet, mag je ook weer rustig doorrijden. Een enkele keer wordt er nog om een lift verzocht naar een nabij gelegen dorpje (vandaar de tweede vraag!), welke we beleefd maar consequent afwijzen. “Sorry, I’m not a taxi!”
4. Swahili tijd
De tijd is een vrij rekbaar begrip in Tanzania. Maar behalve dat punctualiteit hier niet in het woordenboek voorkomt, kan het ook behoorlijk verwarrend zijn. Tanzania kent namelijk ook de “Swahili tijd” die compleet anders loopt dan wat wij gewend zijn. Deze tijd is gebaseerd op de aanname dat er 12 uur in een dag en 12 uur in een nacht gaan. Het moment dat de zon opkomt (06.00 uur voor ons), is volgens de Swahili tijd 00.00. En zonsondergang (18.00 uur) is 12.00 uur voor vele Tanzanianen. Wanneer je een afspraak maakt met iemand om 14.00 uur ’s middags, check dan dubbel dat je het over dezelfde tijd hebt, om te voorkomen dat je 6 uur moet wachten!
5. Kinderen op straat
Terwijl de meeste toeristen na een eerste overnachting in Arusha zich naar de wildparken haasten, is er nog een andere, amper zichtbare kant van Tanzania: de bedelaars, werkloosheid en straatkinderen. Alleen de stad Arusha telt al meer dan 500 kinderen die op straat leven, zonder ouders of iemand die zich om hen bekommert. Een immens contrast met de luxe safari lodges waar reizigers aan het eind van de dag zullen verblijven. Van soms wel 1500 dollar per kamer per nacht.
Gelukkig dat er ook nog initiatieven zijn zoals Kiboko Lodge en de Watoto Foundation die bezoekers laten inzien dat Tanzania niet alleen maar uit prachtige natuurschoon en wilde dieren bestaat, maar ook uit deze ‘onzichtbare’ kinderen.
Was jij al bekend met een van deze 5 merkwaardige weetjes? Of is er iets bijzonders dat jou is opgevallen tijdens een reis in Tanzania?
Zo herkenbaar allemaal. Of de discussies die de hele dag door kunnen gaan. En de volgende dag weer verder. En het verkeer, het eeuwige getoeter. Ik moet altijd weer ontoeteren als ik terug in Nederland ben.
Klopt! Al vind ik het toeteren hier gelukkig nog wel meevallen. Maar waar ik wel aan moet wennen in het verkeer in Nederland is dat ik niet zo maar overal voorrang mag nemen! Kom je vaak in Tanzania (Arusha), Annet?