Zo was het 2018 en nu loopt de eerste maand van 2019 al bijna op zijn eind. We vierden de jaarwisseling samen met familie, en begonnen het nieuwe jaar met een paar dagen in de wildernis. Tussen de Grote Migratie. Inmiddels is de rust weer teruggekeerd, worden de dagen weer bepaald door school, werkbezoeken en andere dagelijkse beslommeringen.
Met enige weemoed volgen we hoe Nederland onder een pak sneeuw wordt bedolven. Dat is het stukje winter dat ik dan wel weer mis. En terwijl het hier nog hartje zomer is, wil ik ook nu weer even stilstaan bij het afgelopen jaar…
Januari
Traditiegetrouw luidden we het jaar 2018 in met een oer-Hollandse ‘nieuwjaarsreceptie’ compleet met oliebollen, champagne en een duik in het, heerlijk aangename, zwembad.
Deze maand ontdekten we ook een splinternieuwe campsite aan de voet van Lake Manyara National Park. Een oase van groen tegen de steile hellingen van de Rift Vallei, met enkel een oude baobabboom dat het zicht ontneemt. Waren we toen nog de enige bezoekers, van die privilege kunnen we tegenwoordig niet meer genieten. Een groot aantal reizigers hebben de luxe kampeerplek inmiddels gevonden. Maar we delen dit speciale plekje graag!
Februari
Werden we onlangs opgeschrikt werden door een afschuwelijke aanslag in Nairobi, vorig jaar rond deze tijd brachten we zelf een bezoek aan de hoofdstad van Kenia. Hoofdreden was om de pin in Julian’s – inmiddels geheelde – onderarm weer operatief te laten verwijderen. Iets wat je in Nederland eenvoudig in het dichtstbijzijnde ziekenhuis kunt laten doen, maar waar we hier een lange reis voor moesten maken. Het ziekenhuisbezoek was echter een mooi excuus om ook meteen een paar leuke uitstapjes te maken, zoals naar het Giraffe Center en een safari in Amboseli National Park.
Maart
In maart deelde ik mijn voornemen voor het nieuwe jaar: trainen voor de Kilimanjaro (halve) Marathon 2019. Ik liep mooi op schema tot ergens halverwege afgelopen jaar… tot een knieblessure abrupt een einde maakte mijn runs én het doel voor 2019.
Maart was ook de maand dat ik een paar keer in de media kwam, met o.a. een interview voor website Mama to the Max en verslag op Radio 2 over de nieuwe verkeersregel in Tanzania. Die overigens niet snel daarna weer afgeschaft werd. Maar vergeet niet al die andere ongeschreven verkeersregels waar je je in Afrika aan dient te houden!
April
April. De maand waar ik elk jaar stiekem tegenop zie. Het markeert het einde van onze zomer en het begin van het hevige regenseizoen. Met dagen, en soms weken, dat de wegen in eindeloze modderige poelen, en soms zelfs rivieren, veranderen. Zo ook afgelopen jaar, toen een geplande tocht te motor letterlijk in het water viel. Maar waar wij (tijdelijk) teveel van hadden, had Zuid-Afrika tekort. Het land hikte al maanden tegen een rampzalige ‘Day Zero’ aan. Die uiteindelijk zich nooit heeft voorgedaan en (vooralsnog) van de baan is.
Mei
Mei was de maand waarin ik nog eens terugblikte op het gezellige Oranjefeest met vele Nederlanders. En waarin we op de farm bezoek kregen van een bus vol uitgelaten schoolkinderen. Die net zo onder de indruk waren van de grote, gele machines als van de groep geiten die zich tegoed deden aan het gras bij de kassen. Ook stond ik even stil bij wat míj nu helemaal happy maakt in Tanzania.
Juni
Het schooljaar liep ten einde, maar niet voordat er een uitdagende triatlon bij de school plaats vond. Waar zowel moeder als zoon zich flink voor uitsloofden, onder het mom van “meedoen is belangrijker dan winnen”. 🙂 Ook de regens namen geleidelijk af en de zon kwam meer tevoorschijn. Niets nieuws voor ons. Maar deze dingen wist je waarschijnlijk nog níet over Tanzania!
Juli
Juli was een bijzondere maand dankzij een ontmoeting met een heel speciaal persoon: Jane Goodall. Wat een eer om haar in Arusha te mogen zien en horen spreken!
In juli begint bovendien de Migratie meestal aan de grote oversteek naar Kenia, waarbij ze de gevaarlijke Mara rivier moeten trotseren. Een natuurspektakel dat duizenden bezoekers trekt. En terwijl al die toeristen het noorden van Tanzania overspoelden, trokken wij naar Nederland om daar van de tropische temperaturen te genieten.
Augustus
In augustus was het wat stil op mijn blog, maar dat was het absoluut niet in onze woonplaats in Nederland. Als doorgewinterde Afrika-gangers zou je zeggen dat we wel iets gewend waren, maar we kregen niet één maar twee hittegolven voor onze kiezen. Dan zit er niets anders op dan veel ijsjes eten, verkoelingen zoeken in het water… en schuilen voor de agressieve wespen!
September
Terug in Afrika, terug aan het werk en terug naar school. Dat was het begin van deze maand. Het was behoorlijk wennen, zeker voor Julian die zijn speelmomenten drastisch ingekort zag worden en dagelijks huiswerk mee kreeg. Taferelen uit de “Luizenmoeder” (ja, die heeft ons destijds ook hier in Tanzania bereikt!) bleven ons gelukkig bespaard. Al deden we natuurlijk wel enthousiast mee aan de World Cleanup Day!
Oktober
In oktober was het tijd voor onze échte familievakantie. We hadden besloten om de ongerepte Swahili kust te verkennen, met een van de meest prachtige stukjes strand in Tanzania: Pangani. Een week lang niets anders dan zwemmen in de zee, of in het zwembad, strandwandelingen maken, snorkelen en heerlijk eten. Oja, en een dagje safari natuurlijk!
November
De maand dat Julian zijn zesde verjaardag vierde. We hadden het al uitgebreid tijdens ons bezoek aan Nederland gevierd, maar nu deden we het in Tanzania nog eens dunnetjes over. En ook deze maand stond in het teken van een bijzondere ontmoeting! Twee BN-ers die zomaar over de lokale markt liepen: Lil’Kleine en Johnny de Mol! De uitzending van Waar is de Mol? kun je trouwens nog altijd terugkijken.
December
We sloten het jaar af met een echte Sinterkerst: het Sinterklaas- en kerstfeest dat elkaar overlapten. De Kerstman arriveerde vóór de andere goedheiligman, we zongen kerstliedjes tussen de Sinterklaasliederen door en pakjesavond werd direct gevolgd door de Arusha Christmas Fair. Sinds we in Tanzania wonen, zijn we eigenlijk niet anders gewend. Het is een constante mix van verschillende culturen, afscheid nemen van oude gewoontes en nieuwe tradities creëren. En dat maakt het wonen hier in Afrika ook zo bijzonder!
Hoe kijk jij terug op afgelopen jaar?
Wat leuk zo’n jaaroverzicht. Ik volg jullie nog niet zo lang dus heb gelijk een leuk beeld van jullie leventje het afgelopen jaar. Prachtige land en mooie fotos allemaal. Een bezoek aan Afrika staat zeker nog op mijn whishlist.
Voor ons begon in 2018 weer een nieuw buitenlands avontuur al kenden wij Brazilië al van een eerdere posting.
Dankjewel Sally. Wat grappig dat jij ook na een paar jaar toch weer geëmigreerd bent. Brazilië lijkt me ook niet verkeerd. Maar Tanzania is zeker ook de moeite waard. Karibu! (welkom in Swahili)