Duizenden zwarte stipjes, zo ver als je kunt kijken. Stof die opwaait van de vlaktes. Het typische nasale geluid om je heen. Het is nog maar een paar dagen in het nieuwe jaar en we bevinden ons al tussen de migratie. Midden in de Afrikaanse wildernis.
Circle of life
De Grote Trek, bestaande uit een paar miljoen gnoes, zebra’s en gazelles, maakt elk jaar weer hetzelfde rondje. Van het zuiden trekken de dieren naar het westen, door naar het noorden waar een groep de grens met Kenia oversteekt – en het andere deel zich daar niet waagt. En via het oosten terug naar het zuiden. Precies twaalf maanden duurt dit rondje. Continue de regens achterna.
Begin januari maken we een safari naar Ndutu, een gebied dat zich uitstrekt van de Ngorongoro Conservation Area tot het zuiden van de Serengeti. Dit is waar de migratie na een lange tocht vanuit het noorden is aangekomen. En een paar maanden zal blijven om zich tegoed te doen aan het verse gras en water. En zo’n 8000 jonge dieren ter wereld te brengen!
Leeuwen in de nacht
Via de rand van de Ngorongoro Krater dalen we af naar de groene vlaktes. Het vee van de Maasai graast temidden van de eerste gnoes en zebra’s die we zien. En het duurt ook niet lang voordat we de eerste roofdieren spotten. Twee jonge leeuwen liggen slaperig in het gras, op amper 500 meter van ons tentenkamp. Hoewel er op dat moment weinig beweging in zit, laat het paartje in de avonduren duidelijk van zich horen. Het gebrul lijkt recht van achter onze tenten te komen en houdt ons gedurende de nacht nog herhaaldelijk wakker.
Maar het zijn niet de enige katachtigen die we horen en zien deze dagen. De volgende ochtend hoeven we niet ver te rijden voordat we op een hele familie leeuwen stuiten, loom bij elkaar liggend. En ook cheeta’s zijn er volop. De een wat opgejaagd door safariauto’s, terwijl een eind verder twee broers onverstoord zich tegoed doen aan een pasgevangen gnoe. Het is fascinerend en tegelijk aangrijpend om te zien.
En tussendoor zijn daar steeds weer de enorme kuddes gnoes en zebra’s. Grazend, drinkend of rennend over de vlaktes. We zijn net te vroeg voor de calving season, de kraamperiode onder de gnoes en zebra’s. Al huppelen de eerste jonge dieren al vrolijk rond.
Kerkhof
In de middag maken we nog een rondje langs Lake Masek. Een kerkhof van talloze gnoes die zijn verdronken in het meer. De oever ligt bezaaid met botten en zelfs in het water drijven dieren, volledig opgeblazen. Gieren springen er geestdriftig omheen, of staan geduldig te wachten tot een karkas aanspoelt. Het is een macabere plek en de geur is nog minder prettig. Maar net zoals de migratie hoort ook dit bij de natuur.
Tegenstellingen
Wat dat betreft blijven de wildparken ons continue verbazen. Het imposante van een leeuw, die tegelijkertijd als een schattig poesje kan liggen slapen. De sierlijkheid van een cheeta, die geen genade kent voor een jonge gnoe. Of de duizenden dieren die deze maand geboren worden en direct moeten zien te overleven tussen de gevaren van de wildernis. Maar ook dat is uiteindelijk de circle of life.
Geef een antwoord