All you need is… family

Op kerstavond verschijnt, net zoals bij veel Nederlandse families, ook hier in Tanzania Robert ten Brink op de televisie. Ondanks dat we het door het tijdverschil niet helemaal kunnen kijken, is het elk jaar weer mooi om te zien uit welke landen er geliefden bij elkaar komen. Gelukkig hebben wij geen  All You Need nodig om onze familie te kunnen zien. Sinds onze verhuizing is het nog bijna elk jaar gelukt om de feestdagen met hen door te brengen. Ook dit jaar.

Weerzien met Kerst

Eerste kerstdag vieren we nog met z’n viertjes, waarop we feestelijk gaan eten in een hotel in Arusha. Ondertussen met spanning het bezoek afwachtend dat ’s avonds met de KLM zal arriveren. Voor de kinderen van mijn schoonzus- en broer is het de eerste keer dat ze zo’n lange vlucht meemaken. En de eerste keer dat ze – na de vele videogesprekken en foto’s – alles in levende lijve gaan zien. Inclusief de honden, de gekko’s, de apen en de olifanten.

Tweede kerstdag is dan ook een dag vol verrassingen. Van knuffelen met de geitjes en zwemmen in de regen tot quadbike rijden en het spotten van de eerste zebra’s. De neefjes en nichtjes vinden het heerlijk om elkaar weer te zien en spelen als vanouds met elkaar.

Avontuur bij Migombani Camp

Maar het echte avontuur begint wanneer we een lang weekend op Migombani Camp doorbrengen. Net zoals vele anderen is ook de familie onder de indruk van deze plek. En wat is er nou heerlijker dan met de kinderen in het zwembad en een koud biertje in de hand te genieten van het uitzicht over Lake Manyara en de Rift Vallei? Of ’s avonds na het eten bij het kampvuur te zitten, of schorpioenen te zoeken met de speciale zaklamp!

Opwarmen op de tegels bij Migombani Camp

Kerst onder een speciale boom

Op één of andere manier lijken we de feestdagen altijd onder of bij een speciale boom door te brengen. Is het niet de kerstboom dan wel de eeuwenoude baobabboom van Migombani, die nu sfeervol verlicht is. Of de boom in Lake Manyara, waar vorig jaar op Eerste Kerstdag een leeuw in lag. En ook dit jaar is ‘ie er weer, nu een heel andere kat schuilhoudend.

Luipaard verscholen in de boom in Lake Manyara NP

Maar ook de aanhoudende regen van de laatste maanden zorgt voor het nodige avontuur. Zo is de 4×4 geen overbodige luxe om ons uit de modder te krijgen. Een deel van het park is onbegaanbaar en op de terugweg moeten we een rivierbedding doorkruisen die plotseling gevuld is met snelstromend regenwater. De kinderen vermaken zich goed tijdens de safari, al vinden ze het na het zien van de zoveelste zebra of baviaan wel best. Tijd voor het zwembad of een potje voetballen!

Bijzondere ontmoeting

De meest bijzondere ontmoeting met het wild vindt echter plaats buiten het park… Een familie olifanten is langs Migombani Camp de berg afgedaald richting het dorpje Mto wa Mbu. Kalm  bewegen ze zich over het pad en door de berm, hier en daar een groen takje meepikkend, terwijl wij ze vanuit de auto op korte afstand gadeslaan. Eén voor één steken ze vervolgens de weg over, bijna letterlijk tussen de auto’s, motortaxi’s, voetgangers, om daarna in het dichte struikgewas te verdwijnen. Het feit dat je deze en andere wilde dieren overal tegen het lijf kunt lopen, omdat in Tanzania de reservaten geen hekwerken kennen, is nog steeds een vreemde gewaarwording. En ze dan op zo’n korte afstand zien, maakt het helemaal bijzonder.

Vlakbij de olifanten

Nieuw jaar tussen de giraffen

Het jaar 2019 sluiten we samen met de familie af met een maaltijd op straat. Al ben ik hier geen fan van eten bij lokale tentjes, bij Khan’s is het anders. Midden in Arusha centrum, tussen kleurrijke winkeltjes, uitlaatgassen en zingende moskeeën, smaakt de kip van de barbecue prima.

De eerste dag van het nieuwe jaar gaan we op safari in Arusha National Park en maken we een wandeling letterlijk tussen de giraffen. En natuurlijk mag de traditionele nieuwjaarsduik niet ontbreken!

Al met al waren het heel gezellige en onvergetelijke feestdagen, zowel voor ons als de familie. Maar de school is inmiddels weer begonnen, de regen nog altijd niet gestopt en langzaam maar zeker kunnen we weer aftellen. Tot de volgende vakantie. En het volgende familiebezoek!