Verscholen in de beboste uitlopers van Mount Kilimanjaro. De grote weg af, een smal bruggetje over en dan een steil paadje leidt ons naar deze relatief onbekende plek. De eerste dieren die we te zien krijgen, zijn konijnen, in alle kleuren en maten. Wat de kinderen betreft hoeven we niet meer verder.
Het is zondagmiddag en we zijn uitgenodigd bij Kilimanjaro Animal C.R.E.W., een toevluchtsoord voor gewonde, verwaarloosde, mishandelde en verlaten wilde dieren. Ze worden met liefde en zorg opgevangen, krijgen er hun eigen plekje en indien mogelijk worden ze langzaamaan voorbereid om in de natuur weer teruggezet te worden.
Foto’s van Kilimanjaro Animal CREW
Dieren met een verhaal
We worden vriendelijk begroet door een medewerker van het opvangcentrum die ons op een rondleiding meeneemt. Ieder dier heeft zijn eigen verhaal, dat hij graag met ons deelt. Zo is er het luipaardschildpad die langs de kant van de weg met stenen bekogeld werd. De maraboe’s met gebroken vleugels. Serval kat Kaira bij wie er na een botsing met een auto één poot geamputeerd moest worden, en Bambi, de kleine duiker. Maar er lopen ook paarden rond, waarmee paardrijtochten door de wildgebieden worden gemaakt. En ezels die de perfecte gezelschapsdieren vormen voor andere viervoeters.
Nog indrukwekkender is de cheeta die vanwege zijn blijvende verwondingen niet meer in het wild teruggezet kan worden. Onze gids voert hem stukjes vlees maar ondertussen houdt de enorme kat nauwlettend het schaap aan de overkant in de gaten. Zijn jachtinstincten zijn duidelijk ongedeerd gebleven.
Ook het stokstaartje en de uilen krijgen te eten. En dan pas begint het tot me door te dringen waar het hok vol konijnen en cavia’s, die de kinderen zo schattig vonden, voor dient. Deze zijn duidelijk niet vanuit het wild binnengebracht…
Olifanten en zebra’s
Van de omheinde hokken lopen we naar open vlakte waar impala’s en gazelles grazen. We beklimmen een houten platform aan de rand van de weide en al snel komt er een verzorger aanlopen met enkele dieren in zijn kielzog. Het zijn Savanna en Burigi, twee kleine olifantjes van nog geen jaar oud. Savanna is haar kudde kwijtgeraakt toen ze in een gat viel en er niet meer uit kon komen. Het mannetje Burigi was vlak na zijn geboorte eenzaam en alleen gevonden bij de grens met Rwanda, waar hij het niet overleefd zou hebben zonder de hulp van TANAPA (Tanzania National Parks Authority) en de Animal C.R.E.W.
De twee olifantjes worden vergezeld door zebra’s, waaronder de kleine Furaha die met drie dagen oud wees wis geworden. En allemansvriend de ezel.
Het is geweldig om te zien hoeveel moeite het team doet om deze dieren te redden en een nieuw (tijdelijk) thuis te bieden. De olifantjes zijn duidelijk dol op hun verzorger, al vraag ik me ook af hoe het moet als ze groter worden. Ze wegen bij de geboorte al bijna 100 kg. Om daar nou een speels duwtje van te krijgen…
Be the difference
De rondleiding eindigt bij een kleine basisschool waar ook een belangrijk deel van het project plaatsvindt: een onderwijsprogramma om kinderen te leren over het belang en de bescherming van wilde dieren. Want het is de jeugd die uiteindelijk het verschil moet gaan maken.
Na een wandeling van zo’n twee uur nemen we afscheid van onze gids. En van de snoezige konijntjes. Het is een prachtig initiatief van mensen die duidelijk het wild een warm hart toedragen, en laat een andere kant van het wildlife in Tanzania zien. En wie weet, hopelijk, kunnen dieren zoals Savanna en Burigi in de toekomst weer veilig uitgezet worden.
Geef een antwoord