We hebben geboekt! Onze eerste échte vakantie met z’n viertjes. De bestemming was deze keer wonderlijk genoeg snel gekozen.
Categorie: Kleine geluksmomentjes (Pagina 2 van 2)
Elke keer dat je denkt dat de weg nóg nooit zo slecht is geweest, staat daar dan plotseling toch de grader. Het zien van de langverwachte caterpillars kan mijn dag in een keer weer goed maken. Want ondanks dat de werkzaamheden in het begin nog wel wat ongemakken met zich meebrengen, hebben we weer gladgestreken wegen in het vooruitzicht. De gaten waar we nu stapvoets doorheen moeten en die met de dag groter worden, zullen worden opgevuld. En we kunnen onze reistijd binnenkort weer met minimaal vijf minuten inkorten.
Zelfs Lisan, die nu verplicht haar broertje mee moet ophalen van school, zal dankbaar zijn! Waarom dit proces altijd gepland wordt wanneer het regenseizoen aanbreekt is me overigens nog steeds een raadsel. Maar we zijn er blij mee. Voor zo lang het duurt…
Sinds een week is het weer omgeslagen. De frisse ochtenden hebben plaats gemaakt voor een zonnig en helder begin van de dag en vooral ’s middags loopt de temperatuur aangenaam op. Maar ook ’s avonds blijft de warmte merkbaar hangen. Eindelijk komen de korte broeken uit de kast, lijkt de voorraad zonnebrandcrème toch nog voor pas te komen en kan Julian volop genieten van zijn privé-zwembad(je).
En gelukkig liggen er nog vele zomerse dagen voor ons in het verschiet, waarbij de temperatuur nog wel verder zal oplopen (tot circa 30 °C). Deze warme periode houdt aan tot en met maart volgend jaar, onderbroken door een korte regenperiode in november. Het enige dat we nu nog missen is het lange licht, maar helaas blijft ook in de zomer de zon hier onherroepelijk tegen 19 uur onder gaan…
Men neemt een naald met een oog en de heer van Gaal kruipt er met zijn hele team doorheen. Ook hier in Tanzania hebben we de wedstrijd tot diep in de nacht gevolgd, wachtend op die verlossende goal. Wat een spanning, wat een opluchting!
Nu deze hindernis ook weer is genomen, komt de wereldbeker weer een stapje dichterbij. Nederland die mogelijk wereldkampioen wordt, dat mogen we natuurlijk niet missen. En dus vliegen we eind deze week naar Nederland, om ons daar in de Oranje gekte te mengen en samen met onze landgenoten de finale te kijken. Maar eerst nog even de Argentijnen naar huis sturen, wat ongetwijfeld een vurige klompendans tegen de tango zal worden.
Tot snel!
Over ons
Karibu! Ik ben Miranda en samen met mijn partner hebben wij ons hart verloren aan het Afrikaanse continent.
Via deze blog geef ik je graag een kijkje in ons dagelijks leven in Tanzania als (expat)gezin. Hoe we wonen en werken in Afrika, hoe het is om met kinderen te emigreren en hoe we genieten van de Afrikaanse onvoorspelbaarheid. En ik neem je mee op safari!
