Valstrikken en speurhonden tijdens World Clean Up Day

Een van de mooiste dingen van het wonen in Tanzania is het feit dat onze kinderen hier opgroeien. Het is een wereld van verschil met Nederland, al zullen ze ook vast wat dingen missen. Zoals op de fiets naar school gaan. Met kindjes uit de straat spelen, bij opa en oma op bezoek kunnen of de meest blitse schoenen dragen. Maar daar staat ook veel waardevols tegenover.

Ze gaan naar een kleine school omringd door veel groen, tropische bloemen en oude bomen. Ze sluiten vriendschappen met kinderen uit alle delen van de wereld. Blank, zwart, welke huidskleur of afkomst dan ook. Ze ervaren dat het niet vanzelfsprekend is om in een mooi huis te wonen of elke dag met de auto naar school gebracht te worden. En tijdens de World Clean Up Day wordt er net zoals andere jaren geen normaal les gegeven maar gaan ze erop uit om hun steentje bij te dragen.

Clean Up

Bewapend met vuilniszakken en handschoenen, maak ik samen met Lisan’s klas een wandeling over het schoolterrein op zoek naar afval. We komen gelukkig niet veel tegen, al hebben de kinderen de grootste lol tijdens hun zoektocht en worden zelfs de kleinste stukjes plastic door hun kleine vingertjes opgeraapt.

Valstrikken

Julian en de oudere klassen richten zich niet alleen op zwerfafval maar ook een andere vorm van conservation: het verwijderen van snaren. Stropen met valstrikken is in Tanzania een groot probleem. En zeker nu in deze tijd, door de aanzienlijk minder inkomsten vanuit het toerisme. De strikken worden met name opgezet om kleinere diersoorten te vangen, waaronder gnoes en impala’s, die worden gedood voor hun vlees. Maar vaak verwonden deze vallen ook andere dieren, zoals leeuwen en olifanten. Dankzij de inzet en samenwerking van lokale instanties en de Frankfurt Zoological Society is er een de-snaring project opgezet. Hierbij helpen teams van voormalige stropers om strikken op te sporen, te verwijderen en gevangen dieren te bevrijden.

Maar het stropen met valstrikken gebeurt niet alleen in de wildparken, óók in onze directe omgeving. Op Kilimanjaro Wildlife Estate, nog geen 5 km van de internationale school, leven zebra’s, gnoes, elanden en schattige dikdik’s. Het is dan ook schokkend om te horen dat Julian, samen met de andere klassen, hier maar liefst 16 strikken vinden in één ochtend!

Stumpy, de kleine olifant die regelmatig gezien wordt in centraal Serengeti National Park. Door een valstrik van stropers is hij bijna zijn hele slurf kwijtgeraakt. Foto: Four Seasons Safari Lodge Serengeti.

Animals for animals

Wanneer ik de kinderen aan het einde van de dag ophaal van school, raakt Julian niet uitgepraat over het avontuur in de bush, op zoek naar snaren. En over de speurhonden van Will Powell, die worden getraind in het opsporen van stropers. Tientallen honden, van groot tot klein, worden hier opgeleid om de wildernis in te gaan. Niet alleen in Tanzania maar ook omringende landen zoals Oeganda en Mozambique. Ze helpen met het traceren van stropers en kunnen zelfs ivoor ruiken en opsporen – iets wat Will de kinderen graag laat zien.

Het is triest dat op er nog op zo’n grote schaal wordt gestroopt, en zelfs vlak onder onze neus. Iets wat naar verwachting niet minder zal worden naar mate de Corona crisis langer aanhoudt en het toerisme wegblijft. Toch is het goed om te weten dat dit soort projecten bestaan, en er mensen én dieren zijn die zich inzetten om het wild te beschermen. Dat onze kinderen hier niet alleen over kunnen lezen of horen, maar het ook van dichtbij kunnen ervaren, voelt ondanks alles toch wel als een klein voorrecht.

Heb jij nog een steentje bijgedragen tijdens World Clean Up Day?

Foto top: Frankfurt Zoological Society.